วันอาทิตย์ที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2556

เขียดขาคำ ที่มาของน้องขาคำ


เขียดขาคำ

เนื่องจากเกิดจากแผ่นดินที่แร้นแค้นเป็นคนอีสานบ้านนอก ชีวิตก็เลยไม่หรูหราเหมือนคนกรุงหรือเมืองใหญ่ๆ เด็กบ้านนอก(อีสาน) จะใช้ชีวิตแบบลูกทุ่งยิงนกตกปลา ยิ่งเข้าสู่หน้าแล้ง เดือนเมษายนเป็นเดือนที่ร้อนแล้งจนแผ่นดินแตกระแหง ถ้ามองแบบที่ไม่สร้างสรรค์ นั่นล่ะแสดงว่าสุดยอดของความแร้นแค้นแล้วล่ะ แต่สำหรับคนอีสานไม่ยอมแพ้ถึงแม้ว่าจะต้องตำน้ำกินก็ตาม

ดินที่แตกระแหงนี่แหละคือแหล่งที่มาของอาหาร งัดก้อนดินที่แตกระแหงขึ้นก็จะเจออาหาร เช่นปลาไหล กบ เขียด เป็นต้น แต่มีเขียดอยู่ชนิดหนึ่งที่ผมประทับใจในการกระโดดของมันมาก มันมีชื่อว่าเขียดขาคำ หรือเขียดบักแอ้ะ เขียดตัวเล็กๆชนิดนี้สามารถกระโดดได้ไกลอย่างต่ำเป็นเมตร และส่วนสูงไม่ได้กะระยะมา เลยไม่สามารถอธิบายได้ อีกส่วนนึงที่ชอบก็คือใต้ท้องขาของเขียดชนิดนี้มีสีเหลืองทอง สวยงามสบายตา

น้องเขียดขาคำ

สังคมของคนทุกวันนี้มีแต่การแข่งขันการสปีดตัวการการกระโดดสู่ความสำเร็จ การไปสู่เป้าหมายได้ไม่ใช่ง่าย ผมเลยตั้งชื่อลูกสาวว่าน้องเขียดขาคำ มีความหมายตามที่มาดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้น เหตุผลที่สำคัญก็คือเค้าเกิดวันที่ 28 เดือนเมษายน 2556 เวลา 09.11น. น้ำหนัก 2.7 กก. เดือนนี้ร้อนมาก ฯลฯ บลาๆ....ติดตามตอนต่อไป